Σημαντικές βροχές με μεγάλα ύψη υετού αλλά και καταιγίδες σημειώθηκαν στο νησί της Ρόδου.
Πιο συγκεκριμένα, 104 χιλιοστά καταγράφηκαν στη Λίνδο και 100 χιλιοστά στον Έμπωνα Ρόδου.
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται οι 8 σταθμοί του δικτύου αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών / meteo.gr που κατέγραψαν τα μεγαλύτερα ύψη βροχής έως τις πρώτες βραδινές ώρες του Σαββάτου.
25η Μαρτίου
Η γιορτή της 25ης Μαρτίου είναι διπλή. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την Έναρξη της Επανάστασης που κήρυξαν οι Έλληνες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η λέξη Ευαγγελισμός σημαίνει «φέρνω καλά νέα». Σύμφωνα με την θρησκευτική παράδοση των χριστιανών, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ανακοίνωσε στην Παναγία το χαρμόσυνο μήνυμα ότι θα φέρει στον κόσμο τον Χριστό.
Επειδή ο Χριστός για τους χριστιανούς συμβολίζει την αναγέννηση, τη ζωή, την Ανάσταση, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου γιορτάζεται την ίδια ημέρα με την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων από τον Οθωμανικό ζυγό.
Το 1453 η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Κωνσταντινούπολη, μετά από στενή πολιορκία έπεσε στα χέρια τον Οθωμανών. Ακολούθησαν 400 χρόνια κυριαρχίας των Οθωμανών, από την Αίγυπτο ως τα Βαλκάνια και τα βάθη της Ασίας.
Γενιές Ελλήνων κατάφεραν να επιβιώσουν και να κρατήσουν ζωντανή τη γλώσσα τους, τη θρησκεία και τα έθιμά τους. Βοηθούς σε αυτή την προσπάθεια είχαν την εκκλησία, τους Έλληνες που πήγαν στην Ευρώπη και τους Φιλέλληνες. Οι Έλληνες προσπάθησαν να σώσουν τα ελληνικά γράμματα και την ελληνική παιδεία και να κάνουν γνωστό στους Ευρωπαίους το πρόβλημα της Ελλάδας. Κατάφεραν να συγκινήσουν κάποιους Ευρωπαίους κι έτσι δημιουργήθηκε το κίνημα των Φιλελλήνων. Οι Φιλέλληνες υποστήριξαν τον αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία και μάλιστα πολλοί πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων, όταν άρχισε η Επανάσταση.
Η Επανάσταση άρχισε από τη Μολδαβία το 1820, όταν ο Σουλτάνος στράφηκε εναντίον του Αλή Πασά. Αυτή η προσπάθεια απέτυχε αλλά τον επόμενο χρόνο κηρύχθηκε νέος αγώνας που ξεκίνησε από την Πελοπόννησο. Αυτό που δυσχέραινε τον αγώνα των Ελλήνων ήταν ο μικρός τους αριθμός και η έλλειψη σε στρατιωτική ύλη. Όμως η αποφασιστικότητά τους είχε ως αποτέλεσμα πολλές νικηφόρες μάχες.
Στις 20/12/1821 η Α Εθνοσυνέλευση ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Ελλάδας και συνέταξε Προσωρινό Πολίτευμα. Στο σύνταγμα αναγραφόταν ότι ο αγώνας εναντίον των Οθωμανών είναι ένας αγώνας υπέρ της ελευθερίας και της προάσπισης των δικαιωμάτων όπως η ζωή, η τιμή, η ιδιοκτησία, η ελευθερία.
Σημαντικοί ήταν οι αγωνιστές Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος, Κανάρης, Μακρυγιάννης, Διάκος, Παπαφλέσσας, Ρήγα Φερραίος αλλά και οι αγωνίστριες Μπουμπουλίνα και Μαντώ Μαυρογένους. Κυρίως τιμούμε τον ανώνυμο ελληνικό λαό, τα ανώνυμα παλικάρια του ’21, που πολέμησαν και σκοτώθηκαν για την Ανάσταση του Γένους.
Στο πολιτικό παρασκήνιο η μάχη ήταν επίσης σκληρή. Σε αυτόν τον αγώνα οι Ευρωπαίοι άλλοτε κρατούσαν ουδέτερη στάση, άλλοτε ενίσχυαν την ελληνική πλευρά και άλλοτε την οθωμανική. Αρχικά η επανάσταση καταδικάστηκε αλλά στην πορεία οι Ευρωπαίοι αναγνώρισαν τον αγώνα των Ελλήνων ως δίκαιο αγώνα υποδουλωμένου έθνους που ζητούσε την ελευθερία του. ΣτηΣυνδιάσκεψη του Λονδίνου, το 1829, οι Μεγάλες Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, αποδέχθηκαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το 1832 με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης μεταξύ Βρετανίας, Ρωσίας, Γαλλίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναγνωρίζεται η ανεξαρτησία της Ελλάδας και από το Σουλτάνο.
Για τους Έλληνες αυτή η Επανάσταση ισοδυναμεί με το ξύπνημα την εθνικής συνείδησης, με την προσπάθεια να συνεχίσουν να ζουν ελεύθεροι στην γη των προγόνων τους. Στις μέρες μας τιμούμε τους πολεμιστές του 1821 για τον ηρωισμό τους και την φιλοπατρία. Είναι για μας το παράδειγμα κάθε ανθρώπου μου μάχεται για τα δικαιώματά του.
Το θάρρος και η γενναιότητα των αγωνιστών του ΄21 ας γίνουν οι οδηγοί που θα κατευθύνουν τις πράξεις μας.
Οι δάσκαλοι επικοινωνούσαμε μέσω του teacher bulletin, ηλεκτρονικών μηνυμάτων, Facebook και Skype. Οι μαθητές συμμετείχαν σε τηλεδιασκέψεις με το eTwinning live και το skype όπου γνωρίστηκαν, τραγούδησαν, έπαιξαν παιχνίδια και έκαναν καταιγισμούς ιδεών για να επιλέξουν τη θεματολογία του έργου. Επίσης συμμετείχαν σε συζητήσεις στο φόρουμ. Επιπλέον πραγματοποιήσαμε διάφορες δραστηριότητες επικοινωνίας ανταλλάσσοντας εργασίες και απόψεις. Όλες οι εργασίες ανέβαιναν στον twinspace. Δημιουργήθηκαν λογαριασμοί ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ένας για κάθε σχολείο και ένας κοινός ώστε να μπορούν όλοι οι μαθητές να έχουν πρόσβαση από το σχολείο ή το σπίτι για να μελετήσουν ή να ολοκληρώσουν τις κοινές συνεργατικές δραστηριότητες.
Κατά τη διάρκεια του έργου αυτού οι μαθητές: συνέλεξαν πληροφορίες, συνεργάστηκαν, παρήγαγαν εκπαιδευτικό υλικό, συστήθηκαν και γνωρίστηκαν με τους συνεργάτες τους, παρουσίασαν το σχολείο και την πόλη τους, δημιούργησαν και έπαιξαν παιχνίδια, κατέγραψαν την ιστορία της Μεσογείου, αφηγήθηκαν την Οδύσσεια, παρουσίασαν τους άθλους του Ηρακλή, συνέκριναν τις θεές των φιδιών, συνέταξαν τρίγλωσσο λεξικό, δημιούργησαν κάρτες, τραγούδησαν, ζωγράφισαν, κατασκεύασαν, διαγωνίστηκαν, σχεδίασαν, συνέθεσαν ποίημα, γνώρισαν τις χώρες τις Μεσογείου, ευαισθητοποιήθηκαν στο προσφυγικό θέμα, επεσήμαναν ανθρώπινα δικαιώματα και έστειλαν το δικό τους μήνυμα στον κόσμο.
Επιδιώξαμε ν’ αναπτύξουν οι μαθητές:
Το έργο αυτό με βοήθησε να αυξήσω το ενδιαφέρον των μαθητών μου για τα ευρωπαϊκά προγράμματα καθώς ήταν το πρώτο τους και μετά τη λήξη του οι περισσότεροι δήλωσαν ενθουσιασμένοι.
Anna & Francesca
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Έκανε λίγη ψύχρα. Ήταν ακόμα νωρίς, δε θα ‘χαν ανοίξει ούτε τα μαγαζιά, μα ήθελε τουλάχιστον μισή ώρα με τα πόδια για να φτάσει στο κέντρο.
Πήρε το μικρό δρόμο που κατηφόριζε. Από ένα ορισμένο σημείο, στη γωνία που ήταν το μανάβικο «Η ΑΦΘΟΝΙΑ» – με μοναδικό εμπόρευμα χόρτα του βουνού και σταφίδα – φάνηκε ξαφνικά όλη η Ακρόπολη, η Πνύκα. Μέσα από το μανάβικο – είναι ακόμα κλειστό ακούγεται δυνατά το ραδιόφωνο. Όλη την ώρα που περπατάει ακούει συνέχεια τα ραδιόφωνα να ουρλιάζουν. Τι πάθανε και τα βάλανε έτσι δυνατά πρωί-πρωί; Προσπαθεί να ξεχωρίσει τι λένε, δεν ακούγεται καθαρά, κάποιος μιλάει, μα αμέσως μετά ακούγεται το εμβατήριο, «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει … » Πόσον καιρό είχε να το ακούσει! Της θυμίζει ξαφνικά τις μέρες του πολέμου με τους Ιταλούς, τις νίκες, τα τρελά τους όνειρα. Να ρωτήσει, πρέπει κάποιον να βρει να ρωτήσει. Ο δρόμος έρημος, όμως έχει την αίσθηση πως είναι γεμάτος. Από μέσα της λέει και κείνη το τραγούδι. Το μάτι της πέφτει στο βράχο της Ακρόπολης, σταματάει στο γυμνό κοντάρι πού είναι το έμβλημα που πάντα αρνιέται να κοιτάξει – ερευνάει, κοιτάζει μ’ όλη την ένταση της ψυχής της· το κοντάρι είναι εκεί μα γυμνό, θέλει να φωνάξει, να ουρλιάξει: Δεν είναι εκεί! δεν είναι εκεί, το κατέβασαν!
Ένα παράθυρο ανοίγει ξαφνικά, δυο κορίτσια σκαρφαλώνουν απάνω στο πρεβάζι, βαστούν μια σημαία, θέλουν να την κρεμάσουν, χαρούμενα την κυματίζουν από πάνω της. «Ελευθερία! Ελευθερία!» φωνάζουν. Άλλο παράθυρο. ανοίγει, κι αμέσως άλλο, κι άλλο. Ώστε είναι αλήθεια, είναι αλήθεια! Σε μια στιγμή, σ’ ένα δευτερόλεπτο, όπως στα παραμύθια – τα πιο παράξενα παραμύθια – ο ήσυχος δρόμος, ο έρημος δρόμος γιομίζει φωνές και σημαίες – πού τόσες σημαίες; – που κρεμιούνται παντού. Στα μπαλκόνια, στα παράθυρα, στις στέγες, κυματίζουν, κατεβαίνουν οι άνθρωποι και τις κρατούν, τις τραγουδούν, κατεβαίνουν προς την πόλη μεθυσμένοι, την παρασύρουν.
Λαχανιασμένη βρίσκεται μπροστά στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Στη στέγη του νοσοκομείου, δίπλα στην άσπρη σημαία με τον κόκκινο σταυρό, και μια γαλάζια σημαία. Μπροστά στην ορθάνοιχτη θύρα του ένα μπουλούκι ανάπηροι με καροτσάκια, γιατροί και νοσοκόμες με άσπρες μπλούζες, συνάζονται, συντάσσονται όπως τις μέρες των διαδηλώσεων.